Eng

Er zit een Grote Zwarte Spin in de badkamer. Precies in het hoekje boven de douche. Ik houd niet zo van spinnen. Ben er een beetje bang voor. Ik denk: ‘Misschien gaat’ie vanzelf wel weg…’. Maar als ik terugkom in de badkamer, zit hij er nog steeds. Ik weet dat hij niet uit zichzelf weggaat. Als ik een beetje relaxed wil douchen, zal ik er zelf iets aan moeten doen. Maar ik ben een beetje bang voor spinnen. En ik wil hem ook niet doodslaan, of opzuigen met de stofzuiger, dat vind ik zielig. Eerst nog maar wat moed verzamelen, misschien een kopje thee drinken, een rondje door het huis lopen. Terug in de badkamer: Nee, hij zit er nog.

Als het niet leuk meer is

Jullie hebben het niet zo leuk meer, samen. Het lukt je niet meer. Je denkt: ‘Misschien wordt het vanzelf weer beter.’. Vaak is dat ook zo. Soms ook niet. Dan gaat er van alles in je om:

Je denkt wel eens: ‘Zó wil ik niet verder. Hier is toch geen lol aan? Wat ik ook probeer, de sfeer wordt er niet beter op. Maakt niet uit wat ik doe, je lijkt het niet eens op te merken…’.

Je vraagt je wel eens af: ‘Moeten we niet in therapie? Dat zou misschien best een goed idee zijn. Ik zie niet hoe we hier met zijn tweeën uit gaan komen.’. Je oppert het een keer voorzichtig en dan zegt je partner: ‘Welnee, da’s toch nergens voor nodig, wat gaat zo iemand nou zeggen wat we niet allang weten? We moeten gewoon wat vaker tijd vrijmaken om dingen samen te doen!’.

Je partner denkt ook wel eens: ‘Moeten we niet in therapie? Het lijkt of we in kringetjes ronddraaien. Maar we vechten elkaar de tent niet uit of zo, het kan veel erger. Ik denk dat iedereen verbaasd is om te horen dat wij problemen hebben. Ach, zo slecht hebben we het nou ook weer niet…’.

Je partner en jij denken niet op hetzelfde moment: ‘Misschien moesten we er eens een keer professionele hulp bij halen.’. Dus die gesprekjes over hulp inschakelen, hebben jullie de laatste jaren al een paar keer gevoerd. En tot nu toe hebben jullie geen actie ondernomen.

kennismaken

Grote stap

Het is ook een grote stap, met iemand over je relatie praten. Om je hele wel en wee, lief en leed, met een vreemde te bespreken. Ook de héle intieme dingen. Dus als één van tweeën het niet echt ziet zitten, is die stap moeilijk te zetten. Ook al blijft het wel een beetje knagen.

Je praat er eens over met een vriendin. Die raadt je een boek aan. Dat ligt al een half jaar in de kast. Je hoopt dat je partner het ook gaat lezen, en dat gebeurt niet.

Je kijkt eens op een site en denkt: ‘Dat lijkt me wel wat!’. Of: ‘Da’s niks voor ons.’.

En intussen voel je je er ellendig bij. Want als je terugkijkt, hebben jullie het eigenlijk al jaren niet meer echt leuk. Jullie worden toch steeds een beetje kribbiger tegen elkaar.

Je denkt wel eens:  ‘Als het zo doorgaat, zitten we over een half jaar bij een mediator.’.

En hoe neem je dan, in al die verwarring, het besluit om hulp te zoeken? Veel van mijn cliënten zeggen dat ze daar veel te lang mee gewacht hebben. Maar ja, zoals ze in Montfoort zeggen: ‘Van achteren kijk je een koe in de kont.’. Ofwel: achteraf heb je makkelijk praten.

De eerste stap

Dus ja, het is een grote stap. En ja, het is ook niet zo’n grote stap. Kennismaken met mij is gratis en gemakkelijk. Ik kom gewoon naar jullie toe. Ik stel vragen over jullie situatie. Ik schets de smaken: coaching of EFT- relatietherapie. En we hebben het over jullie inzet, en de mijne. En over de kosten. Iemand zei eens na een kennismaking: ‘Het is net of je met een vriendin zit te praten. Maar als het moeilijk wordt, neem je wel de leiding. Heel prettig.’.

Als je uit wilt zoeken of er nog muziek in zit, of als je een serieuze poging wilt wagen om je relatie beter te maken: bel me. Kennismaken kan altijd.